Ja vidim moju Crnu Goru sa njenim morem, domorjem i uzmorjem u uniji sa Albanijom i Hrvatskom, pisao je Brković
Copyright Printscreen
Montenegrinski fanatik Brajan Brković koji je tokom prošlog vikenda prefarbavao srpske trobojke po Novom Sadu i pozivao na zabranu izgradnje srpske crkve na Limanu, večeras je sa svojim istomišljenicima napao građane okupljene ispred prostorija Srpske napredne stranke u Vrbasu.
Sve ovo ne treba da čudi s obzirom da je ovaj montenegrinski šovinista unuk poznatog crnogorskog ustaše, književnika Jevrema Brkovića, čoveka koji je bio poznat kao mrzitelj Srbije i Srba i protiv koga je 1991. godine podignuta optužnica za raspirivanje nacionalne mržnje zbog čega je pobegao da živi u Tuđmanovu ratnu neoustašku Hrvatsku.
Jevrem Brković je, poput njegovog ustaškog idola Savića Markovića Štedimlije, pobegao da živi u Zagreb, a kao i Sekula Drljević je od bivšeg Srbina postao ustaša. Brajanova baba, odnosno Jevremova žena je završila srpski jezik i književnost, ali su konvertiti Brkovići izmislili da govore nekakav tzv. crnogorski jezik, odnosno crvenohrvatski, jer je Brajanov pokojni deda Jevrem video Crnu Goru kao deo tzv. crvene Hrvatske.
Printscreen Instagram
– Mi Crnogorci bili smo prvo katolici pa nas je taj genocidni Sava Nemanjić popravoslavio. Crna Gora mora da vrati svoju autokefalnu crkvu. Ja vidim moju Crnu Goru sa njenim morem, domorjem i uzmorjem u uniji sa Albanijom i Hrvatskom u kojoj će katoličanstvo biti značajno zastupljen!
Printscreen
Jevrem Brković je do poslednjeg momenta života napadao Srbiju i SPC, uključujući i veličanstvene litije kojima je njegov zaštitnik Đukanović oboren s vlasti.
– Litije koje su prethodnih meseci održavane u Crnoj Gori vidim kao demonstracije protiv crnogorskog državnog, nacionalnog i kulturnog identiteta. Odolela je Crna Gora brojnim nasrtajima u svojoj istoriji, pa će odoleti i ovome – ocenjivao je Jevrem Brković pred kraj svog života.
Kako je svojevremeno pisao književnik Marko Vešović, Jevrem Brković je i te kako tih ratnih devedesetih imao privilegovan status u Hrvstkoj.
Jevrem je rat proveo u kafani Matoš na trgu Bana Jelačića u Zagrebu koja je, inače, bila u vlasništvu Franjinog sina Miroslava. Sam Jevrem je tvrdio da je do poslednjeg dana imao svoj sto za koji niko drugi nije mogao da sedne, napisao je Vešović. U istom tekstu se dodaje i anegdota kojom se sam Brković hvalio kada je grof Kakoseonozvaše „pokušao da sedne“, konobari su ga opomenuli: „Oprostite, grofe Tajitaj, tu sedi Jevrem Brković“. Navodno je Brković tokom svog boravka u Zagrebu imao besplatan stan na Ilici i auto, vozača i telohranitelja, koji je stavio na raspolaganje krivousti Gargamel, kako smo mi Sarajlije u ratu zvali Franju Tuđmana, plus kafanski sto koji ne prisluškuju čak ni saradnik UDBE, prvo srpske u Beogradu, a potom crnogorske u Titogradu – pisao je Vešović.
Tokom boravka u Hrvatskoj Tuđman mu je objavio desetak knjiga.